ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ BLOG ΤΟΥ 2ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΡΗΝΙΔΩΝ.ΕΔΩ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...

Σελίδες

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Το πουλί Dodo:Η θλιβερή ιστορία εξαφάνισής του

Η ανθρώπινη σκληρότητα απέναντι στη φύση


Οι Άγγλοι συνηθίζουν να χρησιμοποιούν συχνά στο λόγο τους δυο εκφράσεις που έχουν σχέση με αυτό το πτηνό: "Don't be such a dodo", δηλαδή μην είσαι τόσο αφελής και "Going the way of dodo", δηλαδή, εκλείπω, φθίνω, εξασθενώ.

Οι φράσεις αυτές δεν είναι τυχαίες. Έχουν άμεση σχέση με την ιστορία αυτού του πτηνού που σήμερα δυστυχώς έχει εξαλειφθεί εξαιτίας της ανθρώπινης παρουσίας μεταξύ 1660-1680.






Λίγα λόγια για τα dodos (από τη wikipedia):
Το dodo ήταν ένα ενδημικό πουλί που ζούσε στον Ινδικό Ωκεανό και ειδικότερα στο νησί του Μαυρίκιου. Ήταν συγγενικό είδος με τα περιστέρια. Το ύψος του ανερχόταν περίπου στο ένα μέτρο και το βάρος του περίπου στα 20 κιλά. Τρεφόταν κυρίως με φρούτα που φύτρωναν στο έδαφος.
Το dodo έχει ήδη εξαφανιστεί από τα μέσα του 17ου αιώνα. 







Τo dodo ήταν ένα ξεχωριστό είδος πτηνού που ζούσε ανενόχλητο για χιλιάδες χρόνια στο νησί του Μαυρίκιου στον Ινδικό Ωκεανό.  Δεν είχε φυσικούς εχθρούς. Δεν υπήρχαν άλλα είδη αρπακτικών που να το απειλούν. Έτσι τo dodo δεν χρειαζόταν να πετάξει. Τα φτερά του σταδιακά άρχισαν να γίνονται αδύναμα, ενώ το μέγεθός του ολοένα και μεγάλωνε. 

Το dodo ζούσε ειρηνικά και ήρεμα σε έναν επίγειο παράδεισο. Όλα, όμως, άλλαξαν όταν έκαναν την εμφάνισή τους στο νησί πριν από περίπου 400 χρόνια Ευρωπαίοι έμποροι και ναυτικοί. 

Οι Ευρωπαίοι άποικοι πρώτη φορά συναντούσαν ένα τέτοιο πτηνό και έμειναν έκπληκτοι από τη συμπεριφορά του. Το αθώο πτηνό απλά στεκόταν παραπέρα και παρατηρούσε παθητικά τις νέες αφίξεις. Ανυποψίαστο εντελώς για τους νέους "εισβολείς" δεν έδειχνε να φοβάται καθόλου. 
Πολλοί συσχετίζουν τη συμπεριφορά του με την ηλιθιότητα. Αυτά τα πουλιά ήταν τόσο χαζά, που δεν αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο. Και αντί να τρέξουν να σωθούν, στέκονταν εκεί να κοιτάζουν. 

Δυστυχώς δεν διαισθάνθηκαν τις άγριες προθέσεις των Ευρωπαίων. Έτσι έπεσαν θύματα της βαρβαρότητάς τους. Οι Ευρωπαίοι έμποροι τα χρησιμοποίησαν ως μέσο διασκέδασής τους χτυπώντας τα μέχρι θανάτου και φυσικά ως γεύμα που κατέληγε στα στομάχια των πλούσιων πλοιοκτητών της εποχής. Ωστόσο, από βιβλία της εποχής μαθαίνουμε ότι το κρέας τους είχε κακή γεύση και ήταν αρκετά σκληρό. 

Εκτός από την ανθρώπινη απειλή τα dodos αποτέλεσαν θηράματα και για τους σκύλους, τις γάτες, τους χοίρους και τους αρουραίους που οι Ευρωπαίοι έφερναν μαζί τους με τα καράβια τους. Τα ζώα αυτά λεηλατούσαν τις φωλιές των dodos, ενώ οι άνθρωποι ταυτόχρονα κατέστρεφαν τα δάση όπου ζούσαν αυτά τα πουλιά.

Τα dodos δεν είχαν καμία τύχη. Ήταν ανίκανα να προστατέψουν τον εαυτό τους και έτσι και αυτά έπεσαν θύματα της συμπεριφοράς των ανθρώπων που δεν δείχνουν κανένα σεβασμό προς το περιβάλλον και στα είδη του.
Μέσα σε περίπου έναν αιώνα οι άνθρωποι κατάφεραν να εξαφανίσουν ολόκληρο το είδος.

Τα dodos δυστυχώς δεν φοβήθηκαν τον άνθρωπο...και την αφέλεια αυτή την πλήρωσαν ακριβά.

Παρακολουθήστε στο αλληγορικό βίντεο τη συγκινητική πορεία του τελευταίου εναπομείναντα dodo "The lonely dodo" αναζητώντας τους συγγενείς του σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Μπορεί για τα dodos να είναι πλέον αργά, αλλά σήμερα υπάρχουν πολλά ακόμα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση και οφείλουμε να τα προστατέψουμε.