Γράμμα ... σε ένα συνοριακό σταθμό

Από τους μαθητές της Ε΄ τάξης

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε΄ τάξης διάβασαν μέσα από το Ανθολόγιο το διήγημα «Σ’ ένα συνοριακό σταθμό»  το οποίο είναι από το βιβλίο του Αντώνη Σαμαράκη «Ζητείται ελπίς – Σήμα κινδύνου».

Αφού επεξεργαστήκαμε το κείμενο μέσα στην τάξη στη συνέχεια οι μαθητές κλήθηκαν να στείλουν μια επιστολή στον κεντρική ήρωα του κειμένου εκφράζοντας τις δικές τους αυθόρμητες σκέψεις.

Έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι του είπαν!!!

Αγαπητέ κύριε,

Σας στέλνω αυτό το γράμμα γιατί θέλω να σας πω πώς μου φάνηκε η ιστορία σας.

Καταρχήν γιατί θέλατε να γίνετε σταθμάρχης; Τόσες ωραίες δουλειές υπάρχουν εκτός από αυτήν.

Πρώτον, γιατί έχανες το σχολείο; Με το σχολείο σπουδάζεις και γίνεσαι ό,τι θες.

Δεύτερον, τόσο μα τόσο ξύλο έτρωγες από τους γονείς σου που έχανες το σχολείο. Δεν το κατάλαβες ακόμα ότι δεν πρέπει να χάνεις το σχολείο;;;

Δε μου άρεσε καθόλου μα καθόλου η ιστορία σας γιατί δεν υπήρχε λόγος να κάνετε αυτό το επάγγελμα.

Βέβαια ο καθένας ό,τι θέλει γίνεται.

                                                                                                             Θεόφιλος

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αγαπητέ μου φίλε,

Τι κάνεις; Εγώ είμαι καλά. Εδώ και καιρό σε σκέφτομαι. Έχουμε πολύ καιρό να βρεθούμε και είπα να σου στείλω αυτό το γράμμα για να σου πω αυτά που σκεφτόμουν για εσένα.

Τον τελευταίο καιρό δεν έρχεσαι σχολείο και θα χάσεις την τάξη. Αυτό με στεναχωρεί πολύ, γιατί νομίζω ότι θα μπορούσες να τα πηγαίνεις πολύ καλύτερα. Καταλαβαίνω πόσο πολύ σου αρέσουν τα τρένα, αλλά για να τα καταφέρεις να γίνεις αυτό που ονειρεύεσαι πρέπει να διαβάζεις και να έρχεσαι στο σχολείο.

Κι εγώ θέλω να σπουδάσω όταν μεγαλώσω, όμως, πρέπει να πηγαίνω στο σχολείο και να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Ελπίζω να ακούσεις τη συμβουλή μου.

 Με αγάπη,

 Ελένη Επ.!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Προς κ. σταθμάρχη

Κύριε σταθμάρχη, μου άρεσε πολύ η ιστορία σας, όμως, θα ήθελα να σας πω ότι δεν έπρεπε να παρατήσετε το σχολείο σας για να πηγαίνετε να βλέπετε τη δουλειά στα τρένα.

Αν δεν το κάνατε αυτό , τότε θα μπορούσατε να είχατε πραγματοποιήσει το όνειρό σας να γίνετε σταθμάρχης.

Επίσης, μου άρεσε η ιδέα σας να γράψετε ένα βιβλίο, όπως επίσης και η ιδέα του φίλου σας μου άρεσε για τον τίτλο του βιβλίου.

Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι ότι θα ήθελα να σας πω ότι δε μου άρεσε καθόλου η συμπεριφορά της μητέρας σας να σας χτυπάει. Αλλά και από την άλλη πλευρά η μητέρα σας είχε ένα δίκαιο γιατί κι εσείς μείνατε δυο φορές στην ίδια τάξη.

                                                                                                                Με εκτίμηση,

                                                                                                                       Έφη

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γεια σας κύριε,

Μπορεί να μην με ξέρετε αλλά εγώ σας ξέρω από την ιστορία σας για όταν ήσασταν παιδί.

Κύριε, θα ήθελα να σας ρωτήσω μερικά πράγματα και να σας πω πώς ένιωσα για την ιστορία αυτή.

Πρώτα απ’ όλα θα σας πω ότι συγκινήθηκα και μου θύμισε και μια ταινία. Θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς σκεφτήκατε να γίνετε υπάλληλος σταθμών τρένων.  Και γιατί σας μάλωνε η μαμά σας;

Σας παρακαλώ θα ήθελα να μου γράψετε πίσω.

ΥΓ: Με λένε Ραφαήλ. Εσάς πώς σας λένε;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

«Το γράμμα για τον μικρό σταθμάρχη»

Γεια,

Το όνομά μου είναι Ευαγγελία. Εσύ πού μένεις; Εγώ μένω στις Κρηνίδες της Καβάλας. Είναι ωραία η πόλη ή το χωριό που μένεις; Σε ποιο σχολείο πας; Εγώ πάω στο 2^ο Δημοτικό Σχολείο Κρηνίδων. Ποιον δάσκαλο έχεις; Εμείς έχουμε τη δασκάλα Ιορδάνα ή αλλιώς Δανάη.

Γι’ αυτό το όνειρο που θέλεις, πρέπει να περάσεις το σχολείο και να μην πηγαίνεις στο σιδηροδρομικό σταθμό.  Δεν είναι σωστό να παίρνεις τόσες απουσίες. Αν το συνεχίσεις αυτόν το δρόμο δε θα γίνεις σταθμάρχης. Γι ‘ αυτό πρόσεχε την πορεία σου, μικρέ.

Αισθάνομαι πως είναι κρίμα να χάσεις το όνειρό σου. Δηλαδή, να γίνεις σταθμάρχης. Σου αρέσει αυτή η δουλειά έτσι; Αν σου αρέσει τότε να πηγαίνεις στο σχολείο. Μην είσαι λυπημένος που πας σχολείο. Να σκέφτεσαι ότι μόνο έτσι θα γίνει το όνειρό σου. Πίστεψέ με, στο μέλλον θα νιώθεις περήφανος που δεν σταμάτησες το σχολείο για να κάνεις βόλτες στο σιδηροδρομικό σταθμό.

Εγώ στη θέση σου θα προσπαθούσα πολύ σκληρά να γίνω καλός μαθητής. Μην ξεχνάς ότι μετά το σχολείο θα έχεις ελεύθερο χρόνο να πας στο σιδηροδρομικό σταθμό. Μην ξεχνάς ότι στο μέλλον αφού σπουδάσεις και γίνεις σταθμάρχης και μετά θα βρίσκεσαι κάθε μέρα στο σταθμό.

                                                                                                                       Ευαγγελία

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γεια σου,

Η ιστορία σου μου άρεσε πολύ. Αλλά αυτό που δε μου άρεσε είναι ότι το όνειρό σου στάθηκε εμπόδιο στο όνειρό σου. Δηλαδή, επειδή το έσκαγες απ’ το σχολείο για να πας στο σταθμό των τρένων, έπαιρνες απουσίες απ’ το σχολείο και έτσι δεν είχες τους κατάλληλους βαθμούς για να γίνεις σταθμάρχης.

Τώρα θα ήθελα να σου διηγηθώ το δικό μου όνειρο. Το όνειρό μου είναι να ανοίξω μια φιλοζωική. Αυτό το ήθελα από τότε που πήρα το πρώτο μου κατοικίδιο. Ήταν ένας γάτος, ο Μιλού.  Τον βρήκαμε σε ένα χαντάκι. Ένα βράδυ τον ακούσαμε να νιαουρίζει και τον πήραμε σπίτι μας. Το ένα του μάτι ήταν κλειστό και τον πήγαμε στο κτηνίατρο. Από τότε βλέπω πολύ συχνά σκυλάκια και γατάκια που έχουν προβλήματα και θέλω να ανοίξω  μια φιλοζωική.

Η ιστορία σου πιστεύω ότι ήταν μια από τις πιο συναισθηματικές ιστορίες που έχω διαβάσει και θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου.

                                                                                                                         Εβελίνα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αγαπητό αγόρι,

Χαίρομαι που ήθελες να ακολουθήσεις το όνειρό σου. Αυτό θέλω και εγώ αλλά στον ελεύθερο χρόνο μου.  Χωρίς να μείνω πίσω στα μαθήματα και στο σχολείο. Πρέπει πρώτα να αποφοιτήσω για να γίνω αυτό που θέλω.

Εσύ δεν κατάφερες να γίνεις αυτό που πραγματικά ήθελες επειδή δεν τέλειωσες το σχολείο και ήταν σημαντικό για το επάγγελμα που διάλεξες. Το ίδιο ισχύει και στην δική μου περίπτωση, γιατί θέλω πολύ να γίνω δασκάλα.

Το σχολείο είναι οδηγός για κάθε όνειρο που εχει ένα παιδί. Μακάρι να γράψεις εκείνο το βιβλίο, γιατί είναι το υπόλοιπο όνειρό σου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Ρίτα – Ελευθερία

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αρχικά θα ήθελα να πω ότι δεν θα έπρεπε να αφήσεις το σχολείο, γιατί πιστεύω ότι όλα τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν σχολείο και να μαθαίνουν γράμματα. Το σχολείο πιστεύω ειναι πιο σημαντικό από το να γίνεις τροχονόμος τρένων, γιατί μαθαίνεις πιο πολλά πράγματα σε πολλά μαθήματα και κάνεις και καινούριους φίλους

Ακόμη, δεν είναι σωστό να δουλεύουν τα παιδιά και πρέπει όλα να πηγαίνουν σχολείο. Δεν πρέπει να κάνουν τα παιδιά τόσες απουσίες. Εγώ στη θέση σου θα τελείωνα το σχολείο και μετά θα δούλευα στα τρένα. Νομίζω ότι έτσι θα ήξερα περισσότερα πράγματα πέρα από τη δουλειά μου.

Τέλος, νιώθω λυπημένη που δεν τελείωσες το σχολείο όπως θέλω εγώ να κάνω. Όλα τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν στο σχολείο και να μετά να δουλεύουν κατά τη γνώμη μου.

                                                                                                           Τζέσικα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αγαπητέ φίλε μου,

Σου στέλνω αυτό το γράμμα για να σου μιλήσω γι ‘ αυτό που θέλεις να γίνεις. Ακόμα και για να σε συμβουλέψω  γι’ αυτό το επάγγελμα και για τα μαθήματά σου.

Αυτό που θα σου πω για τα μαθήματα είναι ότι για να γίνεις σταθμάρχης πρέπει να έχεις καλούς βαθμούς στο σχολείο, για να περάσεις στο πανεπιστήμιο και να πάρεις πτυχίο.

Ακόμα, θέλω να σου πω ότι ο σταθμάρχης είναι ένα πολύ καλό επάγγελμα αλλά αυτό πρέπει να το πεις και στους γονείς σου και να τους ρωτήσεις αν συμφωνούν. Όμως αν δεν συμφωνούν να προσπαθήσεις να τους πείσεις.

Σου εύχομαι καλή τυχη και ελπίζω να κάνεις ό,τι σου είπα. Να ξέρεις αυτό που θέλεις μπορεί να γίνει με πολύ μεγάλη προσπάθεια!

                                                                                                          Με αγάπη,

                                                                                                         Η φίλη σου

                                                                                                             Μαρία



                                                 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Προς κ σιδηροδρομικό

Κ. σιδηροδρομικέ, 
Μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία σας και η ιδέα που είχατε να γράψετε ένα βιβλίο για τη ζωή σας. Θα ήθελα, επίσης, να σας πω ότι δεν έπρεπε να παρατήσετε το σχολείο σας για να πηγαίνετε να βλέπετε πώς γίνεται η δουλειά εκεί στα τρένα.
Αν δεν το είχατε κάνει αυτό, τώρα θα μπορούσατε να πραγματοποιήσετε το όνειρό σας και να καταφέρετε να γίνετε σταθμάρχης. Επίσης, θα ήθελα να σας πω ότι ο τίτλος που διάλεξε ο φίλος σας μου φάνηκε πάρα πολύ καλός.
Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, πρέπει να σας πω ότι αν δεν παρατούσατε το σχολείο και δεν μένατε στην ίδια τάξη δυο φορές,  δεν θα σας χτυπούσε και η μητέρα σας της οποίας η συμπεριφορά δεν μου άρεσε καθόλου. Αλλά και από την μεριά, έχει και η μητέρα σας δίκαιο.

                                                                                                   Με εκτίμηση,
                                                                                                       Λυδία 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σας καταλαβαίνω ότι είχατε μανία με τα τρένα. Είχατε μάθει τα πάντα για αυτά. Όμως, ήταν λάθος σκέψη να τη κάνετε σκαστή απ’ το σχολείο για να πάτε να τα δείτε. Εκτός ότι είχατε μείνει από απουσίες στην ίδια τάξη. Αλλά δεν είχατε σκεφτεί ότι αν δεν τελειώνατε το σχολείο δε θα μπορούσατε να γίνετε σταθμάρχης. Παρόλα αυτά καταφέρατε να γίνετε κάτι σχετικό αλλά δεν καταφέρατε να γίνετε αυτό που θέλατε.

Πάντως θαυμάζω το θάρρος σας που τη κάνατε σκαστή και πηγαίνατε και τα βλέπατε. Αν ήμουν στη θέση σας όσο και να το ήθελα δε θα το έκανα. Πρώτα θα τέλειωνα το σχολείο και θα έβαζα στόχους στη ζωή μου.

Αλλά τώρα σας ήρθε να αγαπήσετε το διάβασμα και να γράψετε βιβλίο. Αλλά δεν το  είχατε σκεφτεί τότε. Όμως το μεγάλο σας πάθημα έγινε μάθημα. Έπρεπε να το είχατε σκεφτεί πιο πριν.

                                                                                                                      Λευθέρης

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γεια σου,

Με λένε Ελένη, πάω στην πέμπτη τάξη και είμαι δέκα χρονών. Σου στέλνω αυτό το γράμμα γιατί  θα ήθελα να σου πω τις σκέψεις μου σχετικά με ό,τι έκανες όταν ήσουν μικρός.

Για να είμαι ειλικρινής θα σου πω ό,τι αισθάνομαι. Θεωρώ ότι δεν ήταν καλό να χάνεις το σχολείο για να παρακολουθείς τα τρένα που πηγαινοέρχονταν και τους ανθρώπους που επιβιβάζονταν και αποβιβάζονταν.  Καλό θα ήταν πρώτα να μορφωθείς και μετά να κάνεις ό,τι σου αρέσει. Βέβαια, παρ' ότι διαφωνώ με τον τρόπο που συμπεριφερόσουν, σέβομαι την απόφασή σου και φυσικά δε θέλω να σε προσβάλω. Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθείς τα όνειρά σου αλλά δεν είχες πάντα την ευκαιρία και το χρόνο να μορφωθείς. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν είσαι ακόμα μικρός.

Εύχομαι η επιλογή σου να σε κάνει ευτυχισμένο και να την αγαπάς όσο αγαπούσες να παρατηρείς τα τρένα που πηγαινοέρχονταν και τους επιβάτες τους. Σε αποχαιρετώ και ελπίζω να πετύχεις ό,τι επιθυμείς.

                                                                                                                Με αγάπη,

                                                                                                                 Ελένη Στ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αγαπημένε μου φίλε γεια σου!

Το όνομά μου είναι Πηνελόπη Ελένη και σου στέλνω αυτό το γράμμα από μια πόλη της Μακεδονίας που ονομάζεται Καβάλα. Άκουσα αυτό το τολμηρό γεγονός και στενοχωρήθηκα αφάνταστα.

Καταλαβαίνω την αγάπη σου και τον ενθουσιασμό σου να γίνεις σταθμάρχης αλλά θα ήθελα να σου εξομολογηθώ  ότι για να γίνεις αυτό που ονειρεύτηκες πρέπει πρώτα να τελειώσεις το σχολείο.

Πιστεύω, επίσης, ότι το σχολείο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, γιατί ξέρω ότι από αυτό θα μπορούσαμε να βιώσουμε σημαντικές εμπειρίες και να αποκτήσουμε πολλές γνώσεις και πληροφορίες.

Εγώ αισθάνομαι ότι πρέπει να σου πω να προσπαθήσεις να γίνεις καλός μαθητής γιατί η ευκαιρία μια φορά θα σου δοθεί.

Θα σε παρακαλέσω, επίσης, ποτέ να μην απομακρύνεσαι από το σχολείο σου γιατί μπορεί να κινδυνεύσεις.

Θέλω να σε ενημερώσω ότι κι εγώ έχω ένα όνειρο ζωής. Ονειρεύομαι να γίνω γιατρός και να κατοικώ στη Νέα Υόρκη, γιατί πρώτον το αγαπώ πολύ αυτό το επάγγελμα και δεύτερον γι α να θεραπεύω τους συνανθρώπους μου.

Είμαι πολύ χαρούμενη που μίλησα μαζί σου. Ελπίζω να διαβάσεις το γράμμα μου και να καταλάβεις τα λάθη σου.

                                                                                                      Φιλάκια,

                                                                                            H μελλοντική σου φίλη

                                                                                                     Πηνελόπη!!!